Je bent goed zoals je bent

Vaak zijn we te veel bezig te proberen te leven naar een ideaalbeeld, een beeld dat we van onszelf hebben gecreëerd of willen creëren, maar wie we niet zijn. We hebben allerlei plaatjes in ons hoofd:

Zo moet ik zijn als vriend/vriendin

Zo moet ik zijn als zoon/dochter

Zo moet ik zijn als moeder/vader

Zo moet ik zijn als partner

Zo moet ik zijn als broer, zus, werknemer, buur, als… ga zo maar door, we vervullen tenslotte allerlei rollen. De plaatjes hebben zich gevormd door onze directe omgeving, door beelden in bladen, televisie, reclame en door social media.

Als ik niet voldoe aan het plaatje, ben ik dan slecht, dom of mislukt? Moet ik mij dan schamen? Vaak vullen we in voor anderen en voelen we ons slecht doordat we onszelf bekijken door de ogen van een ander. Meestal zijn dat geen liefdevolle ogen.

“Als we anderen behandelen als onszelf, hielden we geen vrienden meer over”, zegt psychologe Kristin Neff in Psychologie Magazine. We hebben niet eens door hoe streng we zijn voor onszelf en hoe hoog we de lat voor onszelf leggen. We zouden echt wel wat liever voor onszelf mogen zijn.

Belangrijk is dat we ons bewust worden wanneer en hoe we onszelf onder druk zetten en stoppen met ‘zou-moeten-denken’. Dat we weten wanneer we een onrealistisch ideaalplaatje nastreven, een plaatje waarmee we onszelf afwijzen door een label te plakken: Niet goed genoeg!

Laten we hiermee stoppen en onszelf toestemming geven te zijn wie we werkelijk zijn.

Goed is goed genoeg!