Hoe kom ik uit het gat

Na mijn vorige blog over de groef moest ik steeds aan deze tekst denken: ‘Autobiografie in 5 hoofdstukken’ van Portia Nelson. Ik kwam hem tegen in “Het Tibetaanse boek van leven en sterven” van Sogyal Rinpoche, waarin het in het eerste deel vooral gaat over hoe je leven te leven. Deze tekst heeft mij geholpen en daarom  geef ik deze graag door.

Hoofdstuk 1) Ik loop door een straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik val erin.
Ik ben verloren…ik ben radeloos.
Het is mijn schuld niet.
Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden.

Je bent niet de enige!

Waarom deze tekst helpt? In de eerste plaats omdat er blijkbaar een universeel leerproces is. In de tweede plaats omdat hij handvatten geeft om met het gat te dealen.

Hoofdstuk 2)  Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben.
Maar het is mijn schuld niet.
Het duurt nog heel lang voordat ik eruit ben.

Neem verantwoordelijkheid voor jezelf.

Neem het heft in eigen handen. De rol van slachtoffer past je niet.  Zo lang je de schuld aan anderen of omstandigheden geeft kom je geen stap verder. Als je erop wacht gered te worden, maak je je afhankelijk van anderen.

Hoofdstuk 3)  Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik zie dat het er is.
Ik val er weer in… het is een gewoonte.
Mijn ogen zijn open.
Ik weet waar ik ben.
Het is mijn schuld.
Ik kom er direct uit.

Houd je ogen open.

Wees je bewust, word en blijf wakker! Dat laatste is vaak een probleem, zo gewend als we zijn aan onze ‘gaten’/ valkuilen, de oud vertrouwde gewoonten en gedachtepatronen, zo gehecht misschien ook. Je weet wel wat je hebt, maar niet wat je krijgt…

Hoofdstuk 4) Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik loop eromheen.

Geef niet op!

Ik weet het, het  is niet altijd makkelijk, het kost tijd om door een andere straat te lopen. Wees onderweg lief voor jezelf, stop met zelfverwijt. Het is niet erg als je een tijdje hoofdstuk 3 en 4 afwisselt net zolang tot

Hoofdstuk 5)  Ik loop door een andere straat.

Vraag hulp!

Kom je er zelf niet uit of duurt het je te lang? Praat met vrienden, familie, (studieloopbaan-)coach, decaan. Er is alle hulp, je hoeft er alleen maar om te vragen…